گيريم
به استعاره و تصوير
طوفان را به سروقت بابونه ها برم ؛
به استعانت سنگي
کبوتر را
از خاطرات نمناک آسمان پاک گردانم ؛
هيچ کس پي به اندوه اين دل صاحب مرده خواهد برد ؟!
آه !
ديگر
طاقتم طاق است ،
آخر
هر کجاي اين سالهاي بي ترانه مي نگرم
پروانه اي
به سنجاق است ...
