بابا دست مريضاد...
هواي مي رو هم داشته باش
صميمانه بهت تبريك ميگم بابت داستان و وبلاگ قشنگت
يادمه اون پسر 176 سانتي متري كه اون موقع ها خيلي كمتر از اين قد داشت چقدر شيطون و بازيگوش بود.
حالا ديگه ششده يه جوون رعنا
ما رو هم در زمره دوستان خودت يه گوشه اي جا بده...
تا ديدار دوباره در پناه حق
سلام جيگر.الان کنارم هستي نميدونم چي بنويسم داداشيبيجنبه هم خودتي
به سلام ابرك!
چيكار ميكني چطوري؟
اميدوارم حالت خوب باشه به وبلاگ من هم سر بزن چون شايد به دردت بخوره
به اميدديدار
سلام
چقدر زيبا چقدر عالي خوشحالم و تبريك عرض مي كنم به امير خان هم سلام برسون و بهش بگو بهزاد و از ياد نبري داداش