تنهايي سردي است و تاريكي نبودنت در چشمانم لبريز.

من مانده ام با قلبي به رنگ طنين صدايت

با دستاني پر از لمس بودنت.

من مانده امو زمان را براي تو اندازه ميگيرم ووووووووو

و زمان تلخ نيافتن را تحمل ميكنم و

ميدانم كه چقدر در دنياي تنگ پنجره . آسمان بيقراري ميكند .

وقتي كه ميروي در لحظه هاي تلخ من جاي پاي رفتنت را به يادگار ميگذاري .

هواي نگاهت در چشمانم موج ميزند .

با ابرهاي آسمان شكلهايي مي سازم . از م . از تو

از بودن من و تو...................

*************

من كه خيلي از اين پسر 176 سانتي خوشم اومد .

بهش بگو طرفهاي من هم بياد