سلام دوست عزيز. از طريق وبلاگ يكي از دوستان با شما و وبلاگتون آشنا شدم.ميدونيد قصه اي كه نوشته بوديد چه چيزي رو در ذهنم زنده كرد؟ اينكه بيشتر ما آدمهاي تاجرهاي خوبي نيستيم. هيچوقت هم نخواهيم شد.هميشه وقتي سرمون كلاه رفت تازه به خود ميائيم و ميگوئيم ايدريغ . اما بازهم ساده دلانه فريب ميخوريم و بازهم نمي فهميم در مقابل چيزي كه مي گيريم چي از دست ميدهيم . بيهوده نيست كه خداوند سبحان ميفرمايد: ان الانسان لفي خسر

خوشحال ميشم شما رو تو باغ اسموني خودم ببينم . موفق و مويد باشيد